De taal van het lichaam verstaan en goed zorgen voor mezelf - langzaam aan begin ik er beter in te worden. Ik begin ook steeds meer te beseffen dat op de eerste plaats goed zorgen voor jezelf niet egoïstisch is. Als ik niet goed zorg voor mezelf kan ik - zeker op de langere duur - ook niet goed zorgen voor anderen. En als ik te ver over mijn grenzen ga, wordt de energie die ik in de wereld zet er ook niet beter op… ik ben dan niet de beste versie van mezelf: ik raak bijvoorbeeld sneller geïrriteerd en heb minder aandacht voor anderen.
Op dit moment ben ik moe, heel moe. Ik ken de lichamelijke oorzaak, maar kan daar op dit moment niet zoveel aan doen.
Accepteren van mijn vermoeidheid en de beste manier vinden om ermee om te gaan is nu het beste. En dus houd ik het simpel: ik doe alleen wat echt noodzakelijk is en verder zoek ik
naar bezigheden die me wat rust en ontspanning geven. Ja, er is nog genoeg te doen hier in huis, ik zou moeten oefenen voor mijn cursus NLP en ook diverse projecten voor het Vertelmuseum vragen mijn aandacht. Maar op dit moment kies ik ervoor om alleen maar hele simpele dingen te doen, die ik zittend of liggend kan doen en waarbij ik niet teveel bij hoef na te denken. Ik heb mezelf even vrij gegeven, een soort van luie vakantie met wat eenvoudige Feldenkrais, wat simpele haakwerkjes, wat korte fietstochtjes of wandelingen en misschien af en toe een Duitse klucht op You Tube.
Volgende week wordt het weer anders, want dan is mijn huisarts terug van vakantie en kan ik mijn hierdoor uitgestelde, maar noodzakelijke B12-injectie weer krijgen.
En dat is fijn, voor mij en voor het Vertelmuseum, want er komen ook weer vertelvoorstellingen aan (zie agenda).
P. S.: er is nog plaats bij de vertelvoorstellingen, maar geef je wel op om teleurstelling te voorkomen.
Reactie plaatsen
Reacties