“Het werk gaat voor het meisje”, zo is mij geleerd. En zo heb ik ook jaren geleefd. Het is een diepgeworteld patroon geworden om het werk altijd voor te laten gaan op het plezier. Ik schreef er al eerder over: ik heb een terriër in mij zitten, die eindeloos door kan gaan. Dat heeft zo zijn voordelen, want ik kan doorgaan waar iemand anders het opgeeft. Maar de andere kant is dat die terriër me ook uit kan putten. En dat is in het verleden vaak gebeurd. Het was bij mij vaak hollen of stilstaan, want na een tijd van (te) hard werken kreeg ik dan een terugval en kon ik een tijdlang maar heel weinig doen.
“Verstand komt met de jaren” is een ander gezegde dat hier van toepassing is: langzaam maar zeker heb ik geleerd dat dat hollen en dan weer stilstaan me niet brengt wat ik wil.
Toch is het een patroon dat heel diep ingesleten is. Ik heb er al veel aan gewerkt om het te doorbreken, maar tot nu toe lukte me dat maar ten dele.
Ik ben echter, na een NLP sessie met mijn leraar Larry Wells, hoopvol dat het me de komende tijd toch gaat lukken om meer rust en evenwicht te vinden.
Zorgen voor mijzelf is belangrijk, dat weet ik al een hele tijd.
En NLP is voor mij daarbij een goed hulpmiddel om bijna moeiteloos voorbij innerlijke blokkades te komen.
Zo kan wat het belangrijkste is ook weer de belangrijkste plaats krijgen.
Wacht even… zeg ik nu dat IK het belangrijkste ben in mijn leven? Maar dat gaat toch in tegen alles wat ik geloof?
Ik zie het als mijn missie om iets bij te dragen aan de wereld en anderen te helpen de beste versie van zichzelf te vinden. De paradox is echter dat ik dat alleen maar kan doen als ik zèlf de beste versie van mezelf ben.
Mijn missie heeft voor mij altijd op de eerste plaats gestaan, maar daarbij ben ik wel eens vergeten dat mijn missie en ik onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden: mijn missie is deel van mijn identiteit.
Als ik er zo naar kijk is het niet meer egoïstisch om mezelf op de eerste plaats te zetten. Als ik niet voldoende voor mezelf zorg, doe ik niet alleen mezelf maar ook mijn levensdoel tekort. En omgekeerd: zonder mijn missie, zonder levensdoel ben ik niet compleet.
Het geven van vertelvoorstellingen is voor mij een van de meest waardevolle dingen in mijn leven. Ik geniet ervan en merk ook dat dit een van de dingen is die me veel plezier en energie geven. Het ‘achter mezelf aanjagen’ valt hier helemaal weg. Voel je dus nooit bezwaard om een vertelvoorstelling te boeken, zelfs al is het voor jou alleen!
Een vertelvoorstelling voor jou is plezier voor jou en mij tegelijk.
De afgelopen week heb ik een korte vertelvoorstelling kunnen geven aan een moeder met een kind van bijna vier jaar oud. Hoewel vier jaar nog een beetje aan de jonge kant is, ging het prima.
Voor vandaag staat er opnieuw een vertelvoorstelling gepland, maar het is nog niet zeker of het door kan gaan, want er zijn nog geen definitieve aanmeldingen. We zullen zien. Dus… je kunt je nog aanmelden en jezelf en mij daarmee een mooie middag bezorgen!
Reactie plaatsen
Reacties